Latitud 0.00.000 zeg maar de Evenaar
Door: Dennis en Agnes
Blijf op de hoogte en volg Dennis en Agnes
09 Oktober 2010 | Ecuador, Otavalo
Hoi allemaal,
Inmiddels hebben we Quito alweer achter ons gelaten en zijn gearriveerd in Otavalo. In de tussentijd hebben we veel dingen gezien en meegemaakt. Het begon allemaal de dag na aankomst. Vanwege de veiligheid zijn wij maar met een gids Quito rond gegaan. Van de reisleider hadden we begrepen dat de noodtoestand tot vrijdag was verlengd. Ze zijn er druk bezig te achterhalen waar de ¨dader¨ van de opstoot zich nou bevindt. We merkten het wel op elke hoek van de oude stad stonden militairen in vol ornaat. Toch was de sfeer ontspannen, er werden zelfs de kranten gelezen al staande. De dag begon bij een groot Mariabeeld op een heuvel, niet zo groot als die in Brazilie maar niet minder indrukwekkend met een prachtig uitzicht over de oude stad. Daarna de oude stad ingelopen met oude gebouwen smalle straatjes en pleinen met trolleybussen. Op de een of ander manier zijn we toch waakzaam als we bij het presidentiele paleis aankomen we mogen dankzij onze ecuadoraanse gids zelfs een piepklein stukje naar binnen. Maar waarom zouden we waakzaam zijn er stonden toch militairen met wel heel byzondere waakhonden ( foto volgt). Indrukwekkend hoe de twee bewakers daar zonder te lachen de hollandse toeristen aanschouwden. Wat we gehoord hebben van onze reisleider is dat de president Correa hier veel voor elkaar heeft gekregen, o.a. het onderwijs voor iedereen , met name de schooluniformen konden door de armen niet betaald worden. We hebben een school uit zien gaan vanuit de bus en wat een kinderen zeg. Na het paleis zijn we naar de mooiste kerk van Ecuador gegaan. Nu zijn wij niet van de kerken maar we moeten toch zeggen dat deze wel heel erg mooi is. 24 karaats bladgoud door heel de kerk, helaas mochten we geen fotos maken. Daarna via wat andere gebouwen en de kathedraal terug naar het hotel voor het vertrek naar het plaatsje Aloisi waar we in een prachtige oude boerderij sliepen. De hotels zijn trouwens prima hier. Omdat we hier in een landelijke omgeving sliepen hebben we het diner en ontbijt gebruikt. Geen straf, heerlijk bijna net als thuis maarja daar is een wel hele goede kok ;-). De volgende dag was het vroeg op naar de dierenmarkt van Sacquisili. Nu hadden we vaak de filmpjes gezien van Chris Zeegers over deze plaats maar het zelf ervaren is toch iets anders. Wat een drukte en wat een mensen in prachtige klederdrachten en kleuren. Vooral de kinderen die achter op de rug van de kleine Ecuadoraanse vrouwen zijn een gewild object voor Den met zijn telelens. We moeten het stiekum doen van afstand want de vrouwen zijn erg achterdochtig en denken dat je hen hun kind wil afnemen. Maar nu de markt zelf, de mensen komen van de hele omgeving om hier goede zaken te doen. Onderweg zie je al vele pickups of te wel leeg voor het later gekochte vee of gevuld met mensen in de achterbak. Veel varkens tref je hier aan die met veel kabaal ( geschreeuw van het varken) in de pickup worden geladen. Er wordt ook veel gegeten op de markten en vaak eten Ecuadoranen drie keer per dag warm. Net wat Chris Zeegers al zag zagen wij ook, dichte bewegende zakken en wat zou daar in zitten, we durfden niet te kijken maar denken dat het Cavias zijn geweeest ( niet aan Lindsey vertellen hoor Paula!!) Met beblubberde schoenen gingen we ook de gewone markt bekijken. Ook hier heel veel drukte en gezelligheid. Toch wel leuk zoals zij op de markten elkaar opzoeken. Omdat we er zo vroeg al waren hadden we genoeg tijd om naar het NP Cotopaxi te gaan. Onze reisleider weet het prima in te plannen allemaal. De Cotoapaxi is een vulkaan van 5897 meter hoog. Omdat wij toch wel wat last hadden van de hoogte hebben we niet de zwaarste wandeling gedaan. De maximale hoogte die wij gedaan hebben is 3838 meter. De hoogtemeter die ik voor mijn verjaardag heb gekregen werkt perfect. Dat voel je best wel, getraind of niet elke heuveltje hijg je als een paard. We stoppen veel. Nu snap ik pas waarom schaatsers voor een belangrijk toernooi op hoogte trainen. Door het mindere zuurstof zal je lichaam zich moeten aanpassen en meer rode bloedlichaampjes moeten aanmaken. Dat is dan weer handig als je op zeeniveau moet schaatsen snappen jullie? Na de wandeling rondom een meer met prachtig uitzicht op de vulkaan zijn we moe maar voldaan teruggekeerd naar het hotel. Hoewel, Dennis kreeg in de bus weer stevige hoofdpijn of het nu komt door de hoogte of het snelle dalen ( ons hotel ligt op 3100 meter hoogte) weten we niet. Maar vervelend is het wel. Gelukkig heeft hij toch nog van het heerlijke diner in het hotel kunnen genieten. Vrijdag stond de Evenaar op ons programma. We zijn naar een museum Inti nan geweest waar je met een aantal trucjes kunt zien wat het midden van de aarde allemaal met je kan doen. Het is ons gelukt een ei op een spijker te laten balanceren, maar rechtuit lopen op een lijn lukte Agnes mooi niet. Hier ligt trouwens de echte evenaar. Het meest gefotografeerd is het monument Mittad del Mundo, niet ver van het museum. Ook hier hebben we een kort bezoek gebracht voordat we weer doorreden naar Otavalo. Onderweg nog even gestopt bij een vrouwtje wat byzondere vruchten verkoopt. Om onze dagelijkse vitamientjes aan te vullen hebben we er maar een genomen en heeeeeerlijk. Trouwens ze hebben hier zoveel groenten en fruit en heerlijke sapjes, daar straf je ons niet mee. Maar goed vandaag gaan we naar de beroemde zaterdagmarkt van Otavalo en kunnen we ons helemaal uitleven. Zondag nog een mooie wandeling in deze omgeving en daarna diep de jungle in. Nou dat zal wat worden met Agnes. In het museum waren al grote torren te zien bah bah bah. Nou hoe dat afloopt horen jullie allemaal wel weer de volgende keer........ WAT EEN CLIFFHANGER!!!
Dikke kus van ons en heel erg leuk jullie reacties te lezen
Inmiddels hebben we Quito alweer achter ons gelaten en zijn gearriveerd in Otavalo. In de tussentijd hebben we veel dingen gezien en meegemaakt. Het begon allemaal de dag na aankomst. Vanwege de veiligheid zijn wij maar met een gids Quito rond gegaan. Van de reisleider hadden we begrepen dat de noodtoestand tot vrijdag was verlengd. Ze zijn er druk bezig te achterhalen waar de ¨dader¨ van de opstoot zich nou bevindt. We merkten het wel op elke hoek van de oude stad stonden militairen in vol ornaat. Toch was de sfeer ontspannen, er werden zelfs de kranten gelezen al staande. De dag begon bij een groot Mariabeeld op een heuvel, niet zo groot als die in Brazilie maar niet minder indrukwekkend met een prachtig uitzicht over de oude stad. Daarna de oude stad ingelopen met oude gebouwen smalle straatjes en pleinen met trolleybussen. Op de een of ander manier zijn we toch waakzaam als we bij het presidentiele paleis aankomen we mogen dankzij onze ecuadoraanse gids zelfs een piepklein stukje naar binnen. Maar waarom zouden we waakzaam zijn er stonden toch militairen met wel heel byzondere waakhonden ( foto volgt). Indrukwekkend hoe de twee bewakers daar zonder te lachen de hollandse toeristen aanschouwden. Wat we gehoord hebben van onze reisleider is dat de president Correa hier veel voor elkaar heeft gekregen, o.a. het onderwijs voor iedereen , met name de schooluniformen konden door de armen niet betaald worden. We hebben een school uit zien gaan vanuit de bus en wat een kinderen zeg. Na het paleis zijn we naar de mooiste kerk van Ecuador gegaan. Nu zijn wij niet van de kerken maar we moeten toch zeggen dat deze wel heel erg mooi is. 24 karaats bladgoud door heel de kerk, helaas mochten we geen fotos maken. Daarna via wat andere gebouwen en de kathedraal terug naar het hotel voor het vertrek naar het plaatsje Aloisi waar we in een prachtige oude boerderij sliepen. De hotels zijn trouwens prima hier. Omdat we hier in een landelijke omgeving sliepen hebben we het diner en ontbijt gebruikt. Geen straf, heerlijk bijna net als thuis maarja daar is een wel hele goede kok ;-). De volgende dag was het vroeg op naar de dierenmarkt van Sacquisili. Nu hadden we vaak de filmpjes gezien van Chris Zeegers over deze plaats maar het zelf ervaren is toch iets anders. Wat een drukte en wat een mensen in prachtige klederdrachten en kleuren. Vooral de kinderen die achter op de rug van de kleine Ecuadoraanse vrouwen zijn een gewild object voor Den met zijn telelens. We moeten het stiekum doen van afstand want de vrouwen zijn erg achterdochtig en denken dat je hen hun kind wil afnemen. Maar nu de markt zelf, de mensen komen van de hele omgeving om hier goede zaken te doen. Onderweg zie je al vele pickups of te wel leeg voor het later gekochte vee of gevuld met mensen in de achterbak. Veel varkens tref je hier aan die met veel kabaal ( geschreeuw van het varken) in de pickup worden geladen. Er wordt ook veel gegeten op de markten en vaak eten Ecuadoranen drie keer per dag warm. Net wat Chris Zeegers al zag zagen wij ook, dichte bewegende zakken en wat zou daar in zitten, we durfden niet te kijken maar denken dat het Cavias zijn geweeest ( niet aan Lindsey vertellen hoor Paula!!) Met beblubberde schoenen gingen we ook de gewone markt bekijken. Ook hier heel veel drukte en gezelligheid. Toch wel leuk zoals zij op de markten elkaar opzoeken. Omdat we er zo vroeg al waren hadden we genoeg tijd om naar het NP Cotopaxi te gaan. Onze reisleider weet het prima in te plannen allemaal. De Cotoapaxi is een vulkaan van 5897 meter hoog. Omdat wij toch wel wat last hadden van de hoogte hebben we niet de zwaarste wandeling gedaan. De maximale hoogte die wij gedaan hebben is 3838 meter. De hoogtemeter die ik voor mijn verjaardag heb gekregen werkt perfect. Dat voel je best wel, getraind of niet elke heuveltje hijg je als een paard. We stoppen veel. Nu snap ik pas waarom schaatsers voor een belangrijk toernooi op hoogte trainen. Door het mindere zuurstof zal je lichaam zich moeten aanpassen en meer rode bloedlichaampjes moeten aanmaken. Dat is dan weer handig als je op zeeniveau moet schaatsen snappen jullie? Na de wandeling rondom een meer met prachtig uitzicht op de vulkaan zijn we moe maar voldaan teruggekeerd naar het hotel. Hoewel, Dennis kreeg in de bus weer stevige hoofdpijn of het nu komt door de hoogte of het snelle dalen ( ons hotel ligt op 3100 meter hoogte) weten we niet. Maar vervelend is het wel. Gelukkig heeft hij toch nog van het heerlijke diner in het hotel kunnen genieten. Vrijdag stond de Evenaar op ons programma. We zijn naar een museum Inti nan geweest waar je met een aantal trucjes kunt zien wat het midden van de aarde allemaal met je kan doen. Het is ons gelukt een ei op een spijker te laten balanceren, maar rechtuit lopen op een lijn lukte Agnes mooi niet. Hier ligt trouwens de echte evenaar. Het meest gefotografeerd is het monument Mittad del Mundo, niet ver van het museum. Ook hier hebben we een kort bezoek gebracht voordat we weer doorreden naar Otavalo. Onderweg nog even gestopt bij een vrouwtje wat byzondere vruchten verkoopt. Om onze dagelijkse vitamientjes aan te vullen hebben we er maar een genomen en heeeeeerlijk. Trouwens ze hebben hier zoveel groenten en fruit en heerlijke sapjes, daar straf je ons niet mee. Maar goed vandaag gaan we naar de beroemde zaterdagmarkt van Otavalo en kunnen we ons helemaal uitleven. Zondag nog een mooie wandeling in deze omgeving en daarna diep de jungle in. Nou dat zal wat worden met Agnes. In het museum waren al grote torren te zien bah bah bah. Nou hoe dat afloopt horen jullie allemaal wel weer de volgende keer........ WAT EEN CLIFFHANGER!!!
Dikke kus van ons en heel erg leuk jullie reacties te lezen
-
09 Oktober 2010 - 17:42
Marloes:
Hee die neef en Agnes! Het is altijd super leuk om jullie reisverslagen te lezen. Net alsof we met jullie meereizen. Leuk dat we nu de eerste foto's kunnen zien. Enne als er nog Ecuadoriaanse laarzen te krijgen zijn... Hihi. Veel plezier en Den soms helpt een appel eten tegen de hoofdpijn. Mocht je een stalletje tegenkomen. Tot het volgende verslag! -
09 Oktober 2010 - 17:56
Sue:
Wat een leuk (en leerzaam!) verslag weer! Prachtige foto´s! -
09 Oktober 2010 - 18:19
Dick En Paula:
Hoi luitjes, wat hebben jullie al veel meegemaakt, mooi land? en mooie mensen,
die kleuren van de stofjes op de markt zijn erg mooi, alleen die cavia;s ahhh wat erg zo te zien met z'n allen, wachtend op .... zeg niks tegen Lindsey hoor!. Nog veel plezier jullie, Groetjes van ons. -
10 Oktober 2010 - 07:27
Nel En Dick:
Ha reizigers, Mooie foto's, wat een kleuren, op de markt, geweldig. Kijken uit naar jullie volgende bericht. Veel plezier! Veel liefs -
10 Oktober 2010 - 09:00
Berend En Brigitte:
Markten zijn altijd en overal leuk. Je krijgt een idee over de bevolking,eten en leefwijze.Spreken ze in Equador nog een beetje engels?
Heerlijk om jullie reis mee te maken.
Als je dennis ziet staan met al zijn apparatuur, valt hij niet op tussen de militairen(!!!)
Geniet verder van jullie reis en laat ons meegenieten. -
10 Oktober 2010 - 23:34
Anne En Judith:
Hey Dennis en Agnes,
Leuk om jullie site te lezen. Vandaag mountainbikes gehuurd en gefietst in de omgeving van Otavalo. Als het goed is zitten jullie nu heel dichtbij! Geniet van jullie reis en groeten uit Otavalo!
Liefs, Anne en Judith
ps. Hoge factor zonnebrand is een aanrader voor de Galapagos eilanden, onderwater camera is ook leuk! (ook te koop bij aankomst op het vliegveld, $15 voor wegwerpcamera)
-
11 Oktober 2010 - 11:02
Thea:
wat kun jij schrijven, echt leuk om te lezen. heel veel plezier, dit is mijn laatste werkdag dus als ik terug kom ga ik verder met jullie verhalen. Have fun en tot horens/mails
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
