Part 7: Van Parksville via de US naar Vancouver

Dag 35: woensdag 9 juli
De dag van de halve finale. Ook al ben je op vakantie, het is altijd leuk om te kijken of de wedstrijd ingepland kan worden tussen al het moois in Canada. Is de wedstrijd in Nederland om 22:00 uur, dan is het hier tussen de middag 13:00 uur. We moeten dus vroeg op staan en vóór 13:00 uur in Tofino zijn en ook nog twee leuke tussenstops maken. Dat gáát lukken. De eerste stop is, zoals alle Eiland bezoekers doen, Cathedral Grove, een van de grootste (dikste) bomen van Canada en minstens 800 jaar oud. Den is maar gestopt met jaarringen tellen bij 20. De volgende stop is het visistor center bij Port Alberni, hier rijden we naar Harbour Quay. Een gezellige plek aan de haven, We halen een heerlijke donut van naar eigen zeggen de beste donutshop van Canada. We zien een sleepboot in deze rivierarm van de Pacific Ocean een vracht bomen slepen, die moeten we natuurlijk fotograferen voor Jan. Na de koffie rijden we verder naar Tofino en gelukkig zijn we precies op tijd. Met drie Nederlandse gezinnen en een Australier zitten we voor de buis. Helaas heeft onze aanmoediging niet geholpen. Toch leeft het voetbal hier wel, jammer dat Canada niet zo goed kan voetballen. Na de wedstrijd rijden we naar het dorp om wat boodschapjes te doen en de boel een beetje te verkennen.

Dag 36: Donderdag 10 juli
Het is heerlijk weer, maar er is zeemist. De mistflarden zijn zelfs op de camping zichtbaar. We rijden naar Ucluelet om daar een stuk van de Wild Pacific Trail te lopen. Helaas ook daar mist, we horen de whistle van de vuurtoren om de paar seconden. We lopen door het bos en steeds zien we rotsen van de mooie ruige kustlijn. We lopen langs de vuurtoren, het is mooi. Misschien vanmiddag nog een stukje lopen als de mist is opgetrokken. Na de wandeling is de mist er nog steeds. We lopen een stadswandeling o.a. naar de haven in Ucluelet. We zien een visser zijn zalm schoonmaken en houden een praatje. Hij verteld dat er nog niet veel zalm is en ook de whalewatchers nog niet veel walvissen hebben gezien. Tja dan kan je wel garantie geven en gratis opnieuw mogen whalewatchen, maar meestal ben je daar dan al weer weg. Het is om 1400 uur nog steeds mistig, we gaan de rainforest trails doen, in het bos is geen mist. Twee keer 1,1 km loop maar wel met veel trappen. Het is boven verwachting mooi. Inmiddels is het alweer 17 uur. En waarempel de mist is eindelijk weg. Op naar de camping, we willen na het eten de mooie zonsondergang op het strand meemaken.

Dag 37: Vrijdag 11 juli
Dag 2 in het Pacific Rim NP. Het is helder weer en we beginnen de dag bij Radar Hill met prachtige uitzichten. Het moest wel wat worden, want de weg er naar toe heeft de kopjestest niet doorstaan. Het viel wat tegen we hadden uitzichten verwacht over eilanden en de zee, maar helaas, het was het uitzicht over de andere kant. Mooi hoor dat wel, maar anders zullen we maar zeggen. We gaan naar het Kwisitis Visitor Center, daar starten ook een drietal trails. Wat een mooi opgezet center. Bij binnenkomst wordt je opgewacht door een Canadese kano met 1st Nations die net een humbackwhale hadden gedood. Gelukkig zijn het maar poppen, maar zo ging dat vroeger. We leren nog wat over de whales en hun sounds en besluiten de South Beach trail te doen. Een korte wandeling van 2km (return). De twee km halen we net niet. We komen een man tegen met zijn dochter en hij verteld ons een black Bear op het strand te hebben gezien met cubbs. Maar hij was ver weg. We wachten op meer toeristen en durven het dan aan door te lopen. Den loopt voorop met de bearspray paraat. We komen bij het strand en zien geen beer. Toch gek, als we die man niet tegen waren gekomen hadden we gewoon voorbij gelopen. Plots ziet Den de beer, hij valt slecht op tegen een donkergrijze rots. We zien geen cubbs en dat benauwd ons. We slaan de beer gade van een behoorlijke afstand. Hij is kokkels aan het zoeken in het zand. Totdat de beer opkijkt. We hebben genoeg fotos en samen met het Engelse stel lopen we terug. We waarschuwen ook de andere wandelaars die we op het pad tegenkomen. Het was een mooie beer, eigenlijk de mooiste zwarte beer die we hebben gezien. Dik in zijn vacht en relaxed. Weer een beer op onze berenteller. Na de lunch rijden we naar deel twee van de wild Pacific trail. Nu is het weer helder en zien we de ruige kustlijn van het Pacific Rim. Na genoeg km in de benen te hebben rijden we naar Tofino voor wat boodschapjes en benzine te tanken.

Dag 38: Zaterdag 12 juli
Het is 7:45 uur als we wegrijden uit Tofino. We willen dichtbij Victoria komen. Morgen is namelijk DE DAG en hopen we orca's te spotten. We drinken koffie bij Cathedral Grove en rijden door tot in Nanaimo. Een van de hotspots is namelijk een wandeling over de Harbour Walkway. Dat lijkt ons wel wat. Het is warm, 27 graden maar de zeewind brengt wat verkoeling. Veel zeilboten liggen voor anker, het lijkt wel een beetje op Volendam. Als je vanuit onze haven vaart, liggen met een mooie dag ook zoveel boten voor anker in het zonnetje. Er vaart een ferry met toeristen naar Newcastle Island. Dat doen wij ook naar Marken en er vliegen watervliegtuigjes af en aan, tja dat hebben wij dan weer niet. De harbour walkway is gezellig, ouderen dansen de wals in een prieeltje, kinderen spelen in het water en de speeltuin en jongeren liggen met hun I-Pad of boek tegen hun rugzak van de zon te genieten.Na het geslenter rijden we naar Duncan. We hadden namelijk aan Dick en Nel beloofd te zoeken naar de naam Duncan en dat is gelukt. T'is er trouwens heel gezellig, ze noemen zich de Totempaal hoofdstad. Er is een soort braderie met attracties voor kinderen. We blijven een uurtje en rijden dan in één stuk door naar Victoria waar we om 17:15 uur aankomen.

Dag 39: Zondag 13 juli
We zijn al vóór 10:00 uur bij de Westbay Marine camping. Helaas is ons plekje nog niet vrij en kunnen we parkeren op het parkeerterrein. We nemen de ferry vanaf deze camping naar downtown Victoria. Wat een leuke stad is dat zeg. Een fisherman's Warff, een hele leuke haven met veel vertier en de watertaxis op zondag een balletvoorstelling geven en synchroon varen, prachtige oude gebouwen en de enige airstrip met toren ter wereld voor watervliegtuigen die af en aankomen. We stappen uit bij het Visitorcenter en vragen wat we vandaag kunnen doen. Er zijn twee markten een gezellige winkelstraat, Chinatown, je kan fietsen EN whalewatchen. Op het bord staat met grote koeiletters : ORCA'S SPOTTED TODAY". We denken nog ja ja dat stond er gisteren zeker ook. We lopen de eerste de beste straat in. Het is erg netjes, geen onkruid langs de kant, bloembakken aan de lantaarnpalen en leuke winkeltjes. Inmiddels is het 12:15 uur, we komen aan bij Bastion Square. We horen gejuich en uit de twee grote kroegjes merken we dat Argentinie gescoord had. Later bleek toch van niet. Hier hadden we vast ook gezeten als Nederland in de finale had gestaan.Om 14:50 zijn we al bij Prince of Whales ( whalewatching). Helaas onze boot van 15:30 uur vaarde niet uit vanwege te weinig deelnemers. We konden mee met de snelle rib(zodicac) van 15 uur. Snel een rood reddingspak aangetrokken, bloedheet natuurlijk en de boot in. Gelukkig hebben we niet lang in het pak hoeven wachten en vaarden we meteen uit. Het eerste kwartier vaar je rustig de haven uit. Maar eenmaal buitengaats, gaat de gashendel open van de 2x200 pk buitenboordmotoren. We varen ruim drie kwartier op volle snelheid waarbij je door de golven je buik af en toe voelt trillen. Niets voor Jessy dus. Het valt me op dat er af en toe rondom rotsen behoorlijke stromingen staan. We hebben de hoop al opgegeven. Plots mindert hij vaart en zien we veel andere boten liggen. Vast een humpbackwhale denken wij, maar eenmaal dichterbij YEEEEEEEES we zien orca's en een heleboel. Van grote vinnen tot kleine. Den gaat staan en met zijn camera op de "papperazzi stand" ( 8 beeldjes per sec) schiet hij honderden fotos weg. Mij lukt het haast niet op één mooie foto na. Ik geniet er live van. Er blijkt dus een bank te liggen ( Salmon bank) in de US die nog geen drie meter diep is. Hier komen de "Northern Residentials"naar toe om zalm te vangen. Ze blijven bij deze bank hangen, dat geeft ons de kans deze mooie dieren te kunnen spotten. Op enig moment keren de orca's zich naar onze boot toe. Met respect voor de orca's neemt de boot enig afstand. We hebben ruim de tijd gekregen om te genieten alvorens we via twee eilanden met stellar sea lions en blackbirds weer terug speedten naar Victoria. We hebben er dus goed aan gedaan en het beste voor het laatst bewaard. Nu mag Ag eindelijk haar glazen orca kopen. Het is inmiddels 18 uur en eten wat in de stad voordat we weer met de ferry terugvaren naar de camping.

Dag 40: Maandag 14 juli
Het is 7 uur in de ochtend en de watervliegtuigen stijgen en landen pal naast de camping. Wij hebben vanuit de camper prachtig uitzicht vanaf plekje 23 op de landings/startbaan. We gaan om 10 uur rijden langs de scenic route van Victoria naar de Britisch Colombia ferry die ons weer naar Vancouver zal brengen. We zijn te vroeg en kunnen al een ferry eerder nemen. Een prachtige vaarroute waarbij de kapitein omroept voor alle passagiers op de buitendekken als hij zijn scheeps whistle laat horen. Het loopt allemaal erg vlot en om 15 uur zijn we op de camping. We gaan maar alvast wat inpakken, morgen zijn we nl de hele dag nog in Vancouver. We pakken onze tassen weer en iedere keer weer blijkt dat we weer teveel ongebruikt hebben en met wat nieuwe dingetjes is het weer passen en meten. Ik vertrouw volledig op Den, gestuctureerd al altijd weet hij weer elk vrij luchtgaatje in de tas te benutten. Dat heeft hij van thuis uit meegekregen, zelfs de fluitketel werd nog met een paar sokken gevuld. Terwijl Ag haar op een na laatste verhaal voor de site van deze reis schrijft is Den de garage van de camper aan het schoonmaken. Canada is in één woord geweldig. We hebben genoten van de wildlife, de prachtige meren en de mooie hikes.