Tot de enkels in de blubber

Dat veel reisroganisaties het NP Las Cajas niet in programma hebben opgenomen snappen we niets van. Misschien wel omdat het er regelmatig regent en de grond daardoor glibberig kan zijn. We zullen het nooit weten maar een ding is zeker, het is er prachtig. Las Cajas is een gebied met meer dan tweehonderd meren in een bosrijke omgeving. Hoe bosrijk het was merkten we halverwege de wandeling. We mochten niet op de wortels van deze bomen gaan staan maar dat was moeilijk als je je echt een weg moest banen tussen alle bomen door. Regelmatig moesten we bukken voor overhangende stammen. De regen hebben we niet gehad en zelfs de zon kwam af en toe een beetje door. Maar óp één ding moesten we de andere reisorganisaties toch wel gelijk geven namelijk de glibberigheid. Agnes presteerde het weer hoor, één keer vol op haar bibs met tot gevolg een vieze........ en één keer met haar rechtervoet tot aan haar enkels in de blubber. Al de prachtige uitzichten maakten deze modderige kleding meer dan waard. Gelukkig hebben ze hier ook wasserettes en kunnen we voordat we naar de Galapagos gaan nog even deze kleren afgeven. We zijn inmiddels in Perto Lopez. De hele rit er naar toe was erg byzonder. Begonnen we op ruim 4000 meter en gingen we in eén grote afdeling naar zeeniveau . In de plaats Guayaquil (de tweede stad van Ecuador en een grote havenstad) hebben we een lunchstop gemaakt bij een prachtige Amerikaanse Mall. Je zou dit niet verwachten in een stad waar 3 miljoen mensen wonen waarvan 2 miljoen in sloppenwijken. We reden langs een deel van de sloppenwijken en dan en dan besef je pas goed hoe goed wij het hebben in Nederland. Hooguit wat vervallen huizen in Nederland maar geen sloppenwijken. Toch zie je in Guayaquil ook veel rijkdom. Naast de sloppenwijken wordt goedkope grond gekocht waar weer ommuurde beveiligde nieuwe wijken ontstaan. Prachtige villas voor nog géén 200000 euro. Naarmate we meer naar de kust kwamen werd de grond vlakker en hadden we voorgoed de Andes en de hooglanden van Ecuador verlaten. Geen prachtige vrouwen en mannen in kledij , maar weer een totaal andere bevolking. Het plaatsje Puerto Lopez klinkt heel tropisch en wat de temperatuur betreft is het OK, het is wel bewolkt hier maar dat is normaal voor de tijd van het jaar. We zijn terecht gekomen in een dorp voor wat betreft de omgeving erg droog is. De natuur smacht hier naar water, dat zie je aan de bossen. Nou ja bossen, het lijken allemaal wel dode bomen, als hier de eerste druppels vallen komt alles weer tot leven en wordt het hier prachtig groen. De vandaag gedane baaienwandeling liet weer een heel andere kant van Ecuador zien, in het dorp ben je verder gauw uitgekeken. Het hotel waar we nu zitten is prachtig, we hebben een eigen huisje met een hangmat, hangstoel en aan het strand, gelegen in een prachtige tuin.

Morgen gaan we alvast een voorproefje nemen op de Galapagos naar het eiland Isla de la Plata, oftewel zilvereiland. Bijna twee uur varen uit de kust gaan we alvast wat dieren zien van de Galapagos. Ze noemen het ook wel Klein Galapagos. Maar wij zelf kunnen bijna niet wachten tot het echte. Maandagochtend vliegen we er naar toe voor een achtdaagse cruise. Nou dit was het laatste bericht uit Ecuador en natuurlijk berichten we jullie nog met de fotos en avonturen op Galapagos.


Groetjes van ons